Shiba inu - hodowla japońskich psów rasy shiba inu - z Wielkopolski

Shiba Inu - to co najciekawsze o shiba inu

Shiby inu żyły z japończykami od wieków. Uważane jako za najmniejsze i najstarsze z japońskich psów dzięki zdolności do szybkiego przemierzania wzgórz oraz gór, wraz z wyostrzonym zmysłem uznawane były za świetnych łowców. Te małe psy są świetnymi wartownikami. Shiba inu są nr 1 wśród japońskich psów do towarzystwa. Można je spotkać w całej Japonii. W dużych aglomeracjach miejskich na przedmieściach oraz we wsiach. Większość shib które były wystawiane w latach czterdziestych XX wieku pochodziły z prowincji Yamanashi oraz San-In. Shiby te były sprowadzone z górzystych do bardziej zaludnionych terenów. Przez to że były wykorzystywane głównie do polowań ich wygląd był inny niż wygląd dzisiejszych shib. Były potężniejsze i wyglądały dziko w odróżnieniu od eleganckich dzisiejszych shib. Podczas II wojny światowej shiby prawie wyginęły. W Japoni pozostały tylko 3 prawdziwie naturalne linie hodowlane, były to Shan-IN Shiba, Mino Shiba, Shin Shu Shiba. Tylko z tych trzech lini powstały dzisiejsze czystej krwi shiby na całym świecie. W 1954 roku pierwszy shiba przybył do USA, pies został sprowadzony z Japonii przez amerykańskich żołnierzy. Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku, amerykanie rozpoczęli import shib w celach hodowlanych. Z czasem gdy rasa stawała się coraz bardziej popularna, hodowcy zaczęli starać się o przydzielenie AKC(Amerykański Związek Kynologiczny) dla shib. Byli zdziwieni faktem że psy zarejestrowane w japońskim związku kynologicznym nie mogły być zarejestrowane w AKC.
Zmieniło się to w 1992 roku Gdy AKC dodała japoński związek kynologiczny do swojej pierwszorzędnej listy zagranicznych organizacji rejestrujących psy. Od kwietnia od grudnia 1992 roku, 324 mioty shib zostały zarejestrowane, 2574 indywidualne psy.


Budowa psa rasy shiba inu

* Głowa: czoło szerokie, policzki dobrze rozwinięte, stop wyraźnie zaznaczony, kufa prosta z lekkimi, krótkimi faflami, przylegającymi, nos powinien być czarny, zgryz nożycowy.
* Oczy: nieduże, trójkątne, koloru ciemnobrązowego, lekko skośne.
* Uszy: małe, stojące, trójkątne, nastawione do przodu
* Szyja: gruba, mocna, proporcjonalna do głowy i tułowia.
* Sylwetka: grzbiet prosty i silny, lędźwie szerokie, silnie umięśnione, żebra umiarkowanie wysklepione, klatka piersiowa głęboka, brzuch podciągnięty.
* Ogon: wysoko osadzony, wysoko noszony, zakręcony nad grzbietem, ogon opuszczony sięga prawie do stawów skokowych.
* Kończyny przednie: proste, łopatka ukośna, łokcie przylegające.
* Kończyny tylne: udo długie, podudzie krótkie, dobrze rozwinięte.
* Stopa: palce ścisłe, zwarte, stopa wysklepiona, paznokcie mocne.
* Ruch: lekki i dynamiczny.
* Proporcja wysokości i długości 10:11


Shiba Inu - ogólne informacje na temat rasy shiba inu

Są to szpice zaliczane do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych. Są jedną z 5 typowych japońskich ras (pies z Hokkaido, Kishu, Shikoku, Akita-Inu, Shiba-Inu). Rasa ta wywodzi się z górzystych terenów Japonii. Sama nazwa psa jest znacząca, gdyż słowo shiba oznacza mały, a inu pies. Czyli shiba inu to po prostu mały pies. Wg innych źródeł słowo shiba należy raczej kojarzyć jako krzewy, poszycie. W takim przypadku nazwę tę należałoby utożsamiać z psem polującym w zagajnikach. Psy te były powszechne na górzystych japońskich wyspach oblewanych przez Morze Japońskie. Te małe psy były wykorzystywane przede wszystkim podczas polowań na ptactwo i małą zwierzynę. Psy różniły się trochę między sobą zależnie od miejsca, w którym występowały. W latach 1912-1926 drastycznie zmniejszyła się populacja shib czystej krwi. Shiby często były mieszane z innymi rasami. W 1937 r. Psy rasy Shiba Inu zostały uznane za pomnik przyrody i na poważnie zajęto się ratowaniem czystości tej rasy. Shiba inu obecnie już raczej nie spełnia swojej pierwotnej funkcji. Zamiast brać udział w polowaniach spełnia raczej funkcje towarzyskie i jest najwierniejszym przyjacielem człowieka. Shiba Inu występuje w paru zabarwieniach: złoty, sezamowy, czarny podpalany, czerwony, rudoczerwony. Cechą charakterystyczną psa rasy Shiba Inu jest wspaniały charakter. Jest to pies spokojny, wierny i łatwy w ułożeniu. Nie okazuje łatwo agresji, ale wobec obcych zachowuje się nieufnie i nie będzie spokojnie patrzył na krzywdę właściciela. Po pierwotnych przodkach pozostał shibie instynkt myśliwski, który w dawnych czasach gwarantował przetrwanie. Shiby z wyglądu są bardzo podobne do Akity-Inu, ale dużo mniejsze od nich. Shiba osiąga rozmiary 38,5 - 41,5cm (psy) oraz 35,5 - 38,5cm (suki). Waga to około 10 kg.